Afgelopen week had mijn mijn mama een afspraak bij de dokter en bij de kapper en ik ging mee...
In het ziekenhuis was het toch wel even wachten... Maar ik kreeg talrijke complimentjes van de verpleegsters en ook van de dokter. Over hoe een flinke meid ik toch wel ben...
Vrijdag dan naar de kapper (voor mijn mama en ook voor mij) en ook daar weer hetzelfde complimentje.
Dat is wel héél erg fijn om te horen, zowel voor mama als mij. Maar het is ook waar. Op een ander weet ik mij goed te gedragen! Maar ik ben er dan ook graag bij he!
Maar thuis kan 't er soms wel eens anders aan toe gaan: zagen en zeuren om toch maar mijn goestingske te krijgen. Eén keer heb ik zelfs eens met de deur gegooid (maar dat durf ik geen tweede keer meer te proberen). En in de week was ik het zooo beu thuis dat ik naar de deur liep en bij Els ging wonen...
Oei, was het zo erg? Dan zal ze zeker thuis binnengekomen zijn, maar ze was haar valieske vergeten? :-))
BeantwoordenVerwijderen