Ik ben dus een ganse dag in het ziekenhuis geweest voor een lactose-adem-test en een bloedprik. Mijn mama is ook mee geweest.
Om 8 uur al moest ik ginder zijn, nuchter! Wij waren netjes op tijd. Ons aangemeld en dan kreeg ik een kamertje. De verpleegster vertelde ons dat de test een 5-tal uurtjes in beslag zou nemen en dat ik zolang nuchter moest blijven... Mijn mama was al aan het rekenen geslaan. Dat zou betekenen: pas een eerste maaltijdje voor die dag om 13u30 ('t was ondertussen al 8u30)!!!! Mama bereidde zich al voor een zéér lastige voormiddag en middag.
Ik mocht (lees 'moest') een glas vies spul drinken (een concentratie van lactose) en dan moest ik om het half uur 6 keer in buisjes blazen en dit gedurende 5 uur. Dat deed ik trouwens heel goed. Tussendoor keek ik wat TV, ging spelen in de speelzaal of las mama mij een verhaaltje voor. En weet je wat? Ik had welgeteld 2 keer naar eten gevraagd. Tot grote verwondering van mijn mama. Ze vond mij super-flink en is heel fier op mij.
In de namiddag moest ik dan nog een bloedprikje. Maar dat verliep niet zo vlot. Ze moesten 2 maal opnieuw prikken. Toen heb ik wel (heel even maar) gehuild.
Het minder goede nieuws is dat ik 2 uur na inname van dat goedje, last had van buikpijn en diarree. Ik heb vandaag al een tiental diarree-pampers achter de rug.
Nu is het wachten op de uitslag, dat zou zo een 10 dagen duren...
En omdat ik zo flink was, zijn we in de terugweg in de Fun gestopt om een cadeautje te kieze. Dat had ik wel verdiend! Ik koos voor een brandweerwagen (ja, echt waar!!!)...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor je reactie! Tot gauw...
Groetjes van ons!