Omdat de diarree en het overgeven maar bleven aanhouden en ik ondertussen slijmjes met bloed ophoestte, besloot mama op vrijdagmorgen terug naar de huisdokter te gaan. Maar de de huisdokter vond me te slapjes en adviseerde ons om naar het ziekenhuis te gaan. Zo gezegd, zo gedaan. Via spoed zijn we binnengegaan. We moesten even wachten en al snel kwam er een vriendelijke kinderarts. Maar daar weet ik allemaal niets van, ik was in dromenland. Ja, ik sliep de laatste dagen ook erg veel. Zij onderzocht me helemaal en ondertussen was ik wakker geworden. Zij beaamde de huisdokter: ik zat op mijn reserves en vertoonde tekens van uitdroging. Ik moest in het zieknhuis blijven om vocht te krijgen via een infuusje. Zij nam ons mee naar de kinderafdeling. De verpleegster heeft me gewogen, gemeten, temp. genomen en een plaszakje aan mijn poepje geplakt. Daarna prikte ze een infuusje in mijn handje. Dit vond ik niet leuk. Maar huilen kon ik niet meer, ik was te slapjes. Daarna mochten we naar ons kamertje. Gelukkig was er ook een bedje voorzien voor mijn mama of papa. Die zijn altijd bij me gebleven.
Ik ben uiteindelijk tot maandag in het ziekenhuis gebleven. Alle onderzoeken waren in orde. Alleen de echo van mijn buikje en darmen vertoonde veel opgezette klieren. Dit wil zeggen dat ik bovenop mijn luchtweginfectie ook een serieuze maag- en darmontsteking had. Vandaar dus die hardnekkige diarree en het veelvuldige overgeven.
Ondertussen ben ik dus terug thuis en het gaat elke dag steeds beter en beter met me...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor je reactie! Tot gauw...
Groetjes van ons!